http://etkfz.com/newsPage?code=65OSy2XeDF ۱۴۰۰ خرداد ۱۱   09:52:13 کد خبر: 65OSy2XeDF

سال افول صنعت پوشاک و رفع موانع و رشد و توسعه صنعت پوشاك

پگاه آفرینزاد: در حال حاضر بازار پوشاک از رونق چندانی برخوردار نیست. از سویی با شیوع بیماری کرونا حجم تقاضا در بازار کاهش پیداکرده است و از سوی دیگر معضالتی همچون تحریم و نوسانات نرخ ارز و... این بازار را با چالشهایی روبهرو کرده است. صنعت پوشاک یکی از صنایع قدیمی ایران است که قدمتی 300 ساله دارد، اما استفاده از شیوههای مدرن و نوین در این صنعت به 150 سال میرسد. صنعتی که افت و خیزهای بسیاری در سالهای گذشته داشته، زمانی به اوج رسیده و زمانی هم مثل امروز که در سرازیری است. کارشناسان علت افول این صنعت را واردات بیرویه میدانند، اما وارداتی که به شیوه قاچاق انجام میشود و بیش از همه مقدمات ورشکستگی صنعت پوشاک را فراهم کرده است

. مدیرعامل شرکت سالیان کیش، در گفتوگو با »دنیایاقتصاد« با اشاره به اینکه در سال 1399 با افزایش نرخ ارز عمال قاچاق پوشاک متوقف شد، گفت: آن زمان فرصتی طالیی برای تولیدکنندگان پوشاک به وجود آمد تا بتوانند از فضای موجود استفاده و موجبات رونق تولید را فراهم کنند، اما شیوع کرونا این فرصت را از بین برد و بدترین سالها را برای صنعت پوشاک رقم زد. سید محمود محمدی، افزود: هماکنون با مشکل محدودیت ساعت کاری فروشگاهها روبهرو هستیم. اوج فعالیت ما در ساعت 19 تا 21 است، اما به دلیل رعایت پروتکلهای بهداشتی مجبور به تعطیلی زودهنگام فروشگاهها هستیم. محدودیتهای تردد هم به این موضوع دامن زده است، بهطوریکه امسال فروشگاههای شمال کشور، مشکالت زیادی داشتند و متاسفانه هیچ حمایت، تسهیالت و پشتیبانی هم از سوی دولت در این زمینه صورت نگرفته است.

به گفته وی، مشکل اساسی این است که طبق دستورالعملهای ستاد مبارزه با کرونا واحدهای تولیدی میتوانند به فعالیت ادامه دهند، اما برای فعالیت بخش فروش و توزیع، محدودیت زمانی در نظر گرفته شد؛ وقتی محصوالت تولیدکننده به فروش نمیرسد، چگونه امکان ادامه فعالیت باقی میماند و درواقع تولید به چه دردی میخورد. وقتی ساعت کاری بخش فروش به حداقل میرسد، چگونه میتوان به تعهدات خود در برابر تامینکنندگان پاسخ داد. محمدی توضیح داد: با توقف فروش، انبارهای ما لبریز از محصوالت شده و برای تخلیه انبارها مجبور به حراج اجناس هستیم که آن هم طبق دستورالعملهای ستاد مبارزه با کرونا ممنوع است. متاسفانه برای رفع این موارد و مشکالت به هیچیک از دستورالعملهای ستاد مبارزه با کرونا توجه نشده است. مدیرعامل شرکت سالیان کیش با اشاره به تاثیر تحریمهای بینالمللی در صنعت پوشاک یادآور شد: مهمترین تاثیر تحریمها در ابعاد نرمافزاری است؛ برای مثال در سالهای گذشته قصد داشتیم ERP برای مجموعه خودمان تهیه کنیم که به دلیل تحریمها در آن زمان میسر نشد و در حال حاضر نیز با افزایش نرخ دالر نمیتوان در این زمینه اقدام کرد. درواقع زمانی که نرخ دالر پایینتر بود، تحریمها اجازه این کار را به ما نداد. محمدی افزود: بههرحال ممنوعیت واردات، فرصتی شده است تا تولیدکنندگان خارجی بیشازپیش به تولید و ارتقای کیفیت محصوالت تولیدی بها دهند، اما مشکلی که در این میان وجود دارد و سالها است که بخش تولید و صنعت با آن دستبهگریبان است، اینکه متاسفانه نرخ ارز تابعی از سیاستهای حکومتی است و بهصورت دستوری تنظیم میشود و در این میان دستمزدها نیز هرساله افزایش مییابد، بدیهی است با این اقدامات، تولیدکننده داخلی قادر به رقابت با تولیدکنندگان خارجی نخواهد بود، چراکه اگر حقوق و دستمزد افزایش مییابد، نرخ ارز نیز باید افزایش داشته باشد، در غیر این صورت انتظار رونق تولید داخلی خیالی باطل است. درواقع زمانی که بسیاری از تولیدکنندگان بر مبنای دالر 20تا 30 هزار تومان هم قادر به رقابت با کاالهای خارجی نباشند، باید تدابیر اساسی برای مجموعه خود اتخاذ کنند، زیرا تولیدکنندهای که بهرغم افزایش نرخ ارز و ممنوعیت واردات، در شرایط فعلی همچنان قدرت رقابت ندارد، بهتر است به فکر شغل دیگری باشد.

مدیرعامل شرکت سالیان کیش، در پاسخ به این سوال که آیا با ممنوعیت واردات، قاچاق کاال افزایش نمییابد، خاطرنشان کرد: در زمانهای گوناگون همواره با قاچاق کاال روبهرو بودهایم، اما نکته این است که درگذشته محصوالت از خارج وارد کشور میشدند، اما در سالجاری به دلیل نرخ ارز از داخل به خارج، قاچاق )عمدتا سوخت و مواد غذایی( صورت میگیرد. مبارزه با قاچاق کاال در کشور ما قدمت چندساله دارد و همیشه با منطقی شدن نرخ ارز، قاچاق کاال مهار شده است، چراکه با دالر 27 هزار تومانی، صرفه اقتصادی قاچاق از بین میرود.

وی با اشاره به موانع و مشکالت پیش روی صنعت پوشاک افزود: در حال حاضر بزرگترین مشکل، تامین مواد اولیه است. از یکسو واردات انجام نمیشود و از سوی دیگر متاسفانه با مافیای نخ و پارچه روبهرو هستیم. این مافیا بدون هیچ مشکل و دغدغهای به تولید میپردازند و بدون هیچ نظارتی به قیمت دلخواه، نخ و پارچه را با هر کیفیتی عرضه میکنند و هر زمان مایل باشند عرضه را متوقف میکنند، هیچکسی هم یارای مقابله با آن را ندارد و در شرایط کنونی اختیار عمل دست مافیای نخ و پارچه است.

محمدی، با بیان اینکه در حال حاضر کلیه برندهای پوشاک، مواد اولیه و محصوالت خود را از تعداد معدودی از تولیدکنندگان تهیه میکنند، تصریح کرد: بدیهی است که با این شرایط امکان تهیه مواد اولیه و تولید محصول بهصورت متنوع فراهم نیست و اگر به محصوالت عرضهشده در کلکسیون برندها در مراکز خرید مراجعه کنید، متوجه خواهید شد که محصوالت برندهای مختلف کامال شبیه یکدیگر هستند و تنوع قابلتوجهی وجود ندارد، اما برای مثال آیا شرکتهای مشابه خارجی هم با همین روش محصوالت خود را تولید میکنند؟ آیا ایندیتکس در اسپانیا نمیتواند تمام محصوالت خود را در این کشور تولید کند؟ آیا قدرت و مکنت مالی کافی ندارد؟ چرا عمده محصوالت خود را در چین و بنگالدش تولید میکند؟ چه منطقی در این تصمیم وجود دارد؟ چرا برندهای داخلی در این خصوص محدودیت دارند و همیشه واردات پوشاک توسط برندهای داخلی ممنوع است. با توجه به شرایط فعلی امکان تولید کلیه مواد اولیه موردنیاز در ایران وجود ندارد و این توجیه اقتصادی ندارد. تولید در دنیا بهصورت تخصصی انجام میشود و تمام کشورها همهچیز را تولید نمیکنند. وی با تاکید بر اینکه: متاسفانه وجود تفکر نادرست در صنعت پوشاک ایران، مانع رشد و توسعه آن شده است گفت: بیستودو سال است که تمام توان خود را در این صنعت صرف کردهایم تا به جایگاه امروز رسیدهایم اما با این سابقه، شرکتهای مشابه خارجی در سطح جهانی فعالیت میکنند. محمدی افزود: اگر قوانین اصالح شوند و نهادهای مختلف دولتی چوب الی چرخ تولیدکنندگان نگذارند، برایمان کافی است و از عهده مدیریت اقتصادی، تولیدی و صنعتی واحدهای خود بهخوبی بر خواهیم آمد. محمدی، در پاسخ به این سوال که آیا با لغو تحریمها، صنایع داخلی ازجمله صنعت پوشاک رونق میگیرند، اظهار کرد: مشکالت اساسی تولیدکنندگان چنین مسائلی نیست. حتی اگر تحریمهای بینالمللی هم لغو شوند، مشکالت قانونی، معضالت قیمتگذاری و... همچنان پابرجا هستند و هیچ ارتباطی نیز با تحریمها ندارند. یکی از مشکالت ما این است که قوانین مالیاتی کشورهای توسعهیافته مانند فرانسه و آلمان را در کشوری اجرا میکنیم که هنوز مردم هیچ الزامی برای پرداخت مالیات در خود حس نمیکنند.